Historia Parafii

W 1956 r. bp Michał Klepacz pozwolił Zgromadzeniu Ojców Pasjonistów osiedlić się w Łodzi, wybudować klasztor i w przyszłości zorganizować parafię. Wybór padł na teren obecnego osiedla Teofilów. Pod koniec lat 50-tych były tu pola uprawne, a wśród nich domki jednorodzinne i zabudowania gospodarstw wiejskich. Było jednak wiadomo, że wkrótce powstanie tu duże osiedle. O ile władze kościelne chętnie widziały nowe Zgromadzenie w mieście i mieszkańcy przyjęli zakonników z ogromną życzliwością, o tyle w oczach ówczesnych władz miasta trudno było choćby o cień tolerancji.

Pierwsi pasjoniści, o. Stanisław Michalczyk i br. Jerzy Marchliński, mogli zamieszkać w Łodzi dzięki serdeczności mieszkańców, którzy nie tylko ich przygarnęli, ale pomogli w nabyciu nieruchomości, na której z czasem miał pojawić się klasztor i kościół. Trzeba było jednak pokonać wiele trudności formalnych. W przezwyciężaniu tych problemów determinacją wyróżniał się przybyły na początku lat 60-tych o. Jan Wszędyrówny, który nie tylko potrafił zdecydowanie negocjować z urzędnikami, ale również mocno zintegrował wspólnotę wierzących. Udało mu się uzyskać od władz państwowych w 1971 roku zgodę na budowę Kościoła. Było to pierwsze pozwolenie na budowę kościoła w Łodzi po II wojnie światowej. Rok 1972 przyniósł ostateczne decyzje w tej kwestii, a bp Józef Rozwadowski wraz z przełożonym generalnym Zgromadzenia Ojców Pasjonistów, Teodorem Foleyem, dokonali poświęcenia wskazanego placu budowy.

W maju 1976 r. bp Józef Rozwadowski odprawił pierwszą Mszę św. w górnym kościele. Kościół stał się matką kościołów Teofilowa, gdyż z terenu pierwotnej parafii Pasjonistów wydzielono i erygowano najpierw parafię Miłosierdzia Bożego, a kilka lat później parafię Niepokalanego Serca Maryi, prowadzoną przez Misjonarzy Klaretynów.

Data erygowania parafii

W 1969 r. bp Józef Rozwadowski utworzył niezależny wikariat z prawem pełnienia wszystkich funkcji parafii, a jej erygowanie nastąpiło 3 czerwca 1972 r.

Data konsekracji Kościoła

Poświecenia kościoła dokonał bp Józef Rozwadowski 28 maja 1976 roku, a konsekracji abp Władysław Ziółek, Metropolita Łódzki, 17 kwietnia 2006 roku. Współkonsekratorami świątyni byli: Prowincjał Ojców Pasjonistów o. Andrzej Jakimiak CP oraz ks. dziekan Tadeusz Bednarek.

Historia budowy kościoła

Lata budowy Kościoła: 1973-1976

Kościół nowoczesny na planie sześcioboku o powierzchni 1 500 m2. Monumentalna wieża kościelna została wybudowania w 1984. Systematyczne prace wykończeniowe, nabywanie niezbędnego wyposażenia i wystroju dla kościoła trwały do konsekracji w 2006 r.

Architekt i projektant kościoła: Leszek Łukoś, Ludwik Mackiewicz.

Wyposażenie kościoła

Tabernakulum w górnym i dolnym kościele, figura Chrystusa Ukrzyżowanego i Matki Boskiej Bolesnej oraz Stacje Drogi Krzyżowej wykonane w brązie; witraże w kaplicy Matki Boskiej Bolesnej – Patronki parafii (4 sceny: Zmartwychwstanie Jezusa, Wniebowstąpienie Pańskie, Zesłanie Ducha Świętego, Herb: Serce Pasjonistów) oraz malowidła ścienne w kopule prezbiterium ( 6 scen ewangelicznych: Zwiastowanie N.M.P, Narodzenie Jezusa, Chrzest Jezusa na Jordanem, Zmartwychwstanie Jezusa, Zesłanie Ducha Św., Jezus Chrystus Król Wszechświata) oraz na froncie chóru zastępy grających anielskich hufców zaprojektowane i wykonane przez ks. Tadeusza Furdynę SDB; obraz św. Pawła od Krzyża – Założyciela Pasjonistów usytuowany po prawej stronie ołtarza przed kaplicą Matki Boskiej Bolesnej; granitowy ołtarz i ambona; ławki i konfesjonały dębowe; organy elektryczne.